-
1 łamać
(-mię, -miesz); perf z-; vt(gałąź, obietnicę, prawo) to break; ( opór) to break (down)* * *ipf.- ę -esz1. (= kruszyć) break, smash, crack; łamać sobie język na czymś twist one's tongue trying to pronounce sth; łamać sobie głowę nad czymś puzzle one's head over sth, rack one's brains, beat out l. cudgel one's brains; łamie mnie w krzyżu pot. my back is killing me, I have shooting pains in my back; łamać (pierwsze) lody break the ice.2. (opór, przeszkody) (= przezwyciężać) break (down), overcome.3. (= naruszać) break, violate, transgress, infringe; ( umowę) breach; ( zasady) flout; ( obietnicę) break, go back on; łamać prawo break the law, infringe upon the law; łamać tradycję fly in the face l. teeth of tradition.4. (= zaprzepaszczać) ruin, spoil; łamać sobie karierę ruin l. spoil one's career, bring one's career to an end.5. druk. make up.ipf.1. (= dzielić się) share; łamać się opłatkiem share the wafer.2. (= być łamanym) break; głos się komuś łamie sb's voice falters.3. przen. (o fali, świetle) refract, be refracted.4. przen. (= załamywać się) break down, get depressed, go to pieces.5. ( o falach) (= rozpryskiwać się) break.6. (= wahać się) waver, be in two minds.7. pot. (= zamartwiać się) eat one's heart out, fret; nie łam się, wszystko będzie dobrze don't worry, it's going to be fine l. all right.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łamać
См. также в других словарях:
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
